vol van opgewonden verwachting waren zij op het vliegtuig gestapt waarvan plots de motoren stopten toen zij boven de wolken al waren de machine hortte en stootte wild de passagiers tot paniek gruwend met de dan dagende werkelijkheid dat er geen morgen meer zal zijn het laatste gebed werd gebeden onder een stortvloed van tranen als de vrije val zich verder versneld tot de dood hen dan verbrokkelde dat alles verslindend verdrinkt zo ons vertrouwen gevende vreugde in een zee van listige sluwe golven die rooft wat wij zo innig liefhebben
Telkens weer neemt een vliegramp vele levens plots en pardoes van ons weg. Het gemis is altijd groot en blijft een zoute wonde | 12 januari 2021
de overkant 