alweer een jaartje meer
tel jij voorbij sara
jouw knopen en rimpels
die altijd en steeds nog
in niets vermoeden doen
van de jaren die verstreken
al was het voorbij jaar
als het leven zelf
vol dagen en momenten
met prettige vrolijkheid
naast tijden van gemis
van afscheid ook en schrik
eerder en te vroeg
dan gedacht en verwacht
zag jij hem vertrekken
die als bron en vader
jou in het leven
groter groeien liet
de dochters vertrokken
om aan gene zijde
een kangoeroe te vinden
om lekker mee te pronken
op of aan hun zegekar
van pracht en praal
het huis op wielen ook
vol met verhalen van toen
dat na jaren trouwe dienst
zich verkocht ziet worden
om als uitzicht te dienen
op en vanaf jouw nieuwe stek
jouw altijd kloppend hart
voor de mensen om jou heen
dat plots als gevangen
tot grote schrik en angst
pardoes en onverwachts
even stil moest staan
dat alles en meer nog
deelde en deel jij
door de jaren heen
met de mensen om je heen
die jij dat betekent
wat jij hen betekenen laat
bij en in dat weten
dankbaar voor de vriendschap
staan wij vandaag stil
om jou en jouw jaren
op weg naar morgen
samen weer te vieren
van harte
Geschreven ter gelegenheid van de 51ste verjaardag van Linda Melse-Rutten | 2 december 2018
bij het weten
van de prachtige mensen
die wij om ons heen
dagelijks hier hebben
om ons altijd en graag
steeds weer te omarmen
is er het stille weten
dat eerder dan wij willen
ons de liefde ontglippen zal
als van hier naar daar
de andere kant van de tijd
hen voor altijd huizen zal
in onze harten en geesten
dat alles is ons zo veel
zo groot ook en zo zwaar
omdat het onbereikbaar is
nu het tegelijkertijd
net zo heel dichtbij
als ver van ons ligt
te veel en te groot
is dat weten
dat ons gisteren en vandaag
dankbaar voelen doet
voor wat wij morgen vrezen
het weten van ontglippen
uit onze handen
van de prachtige mensen
die wij om ons heen
dagelijks hier hebben
om ons te omarmen
Geschreven voor Eva, Jonathan, Lou and Eliott bij het naderend afscheid van hun (groot)vader | 14 november 2018
knowing you
in the knowing
of the beautiful people
whom we have daily
all around of us
that always and gladly
want to embrace us
there is silent knowledge
that earlier than we want
our love will slip away
as from here to there
the other side of the time
will forever house them
in our hearts and minds
all that is us so much
so big and so heavy
because it is unreachable
now it simultaneously
just as close
as far away from us
yet thankful
too much and too big
is the knowing
that somewhere
somehow sometime
it will slip away
from our hands
nu geniet je
zeker welverdiend
eeuwige rust daar
aan de overkant
maar liever weet je
hadden wij jou hier
even toch nog
om jou weer te horen
te voelen en te spreken
om dág te zeggen
o wij wisten het
dat dit moment
dat het komen zou
zekerder ook
toen de jaren
ons ouderen lieten
en toch weet je
wat ons de tijd
samen bracht
maakt het te vroeg
nog ons afscheid
eens te meer nu
koesteren wij
de jaren samen
die ons als vreemden
bloedverwanten maakten
door jouw zorg voor ons
en later dan toch ook
onze zorg om jou
de mooie en de goede
net zoals ook de slechte
het blijven onze momenten
dat alles nu en meer
dragen wij dankbaar
in onze rugzak met ons mee
opdat wij steeds weer
daaruit putten kunnen
ter troost of bemoediging
vanaf nu altijd weet je
is er tussendoor
de blijde herinnering
want nu ben je altijd
in bij en om ons heen
dag pa
in het weten
van een mooie leeftijd
waarin nooit echt
ziekte zich liet zien
zeggen wij nu vaarwel
het was mooi
maar ook zo op
nu zeggen wij adieu
nadat jij langzaam
in diepe slaap verzonk
om langzaam weg te glijden
naar de overkant van tijd
waar ooit en eens
wij jou weer vinden zullen
dag pa
Bewerking van ‘dag pa’ (28 december 2017) | 9 november 2018
