gelijk onvergelijkelijk

 de strijd die wij strijden
 tussen arm en rijk
 tussen man en vrouw
 de twisten die wij hebben
 met wie ons zeggen willen
 dat wij in oorlog zijn
 met wat wij ooit deden
 of juist weer anderen
 die dat toch ontkennen 
  
 de strijd die wij strijden
 over kleuring van mensen
 het verschil in opvattingen
 over wat wij geloven willen
 de meningen en uitingen
 over het recht en kromme
 dat links of extreemrechts
 wat in eigen straatje past
 als de waarheid claimen
  
 de strijd die wij strijden
 doet de mensen schamen
 die ieder de ruimte geven
 te zijn wat ze willen zijn
 in geloof hoop en liefde
 omdat ieder mens uniek
 zichzelf moet mogen zijn
 gelijk het onvergelijkelijke
 dat ieder van ons zo siert 

Beschouwing | 23 november 2020

ik vier je – van harte

 jouw nu heeft een agenda
 een verwachting en filosofie
 voor en van het goede leven
 een open oor ook voor echo’s
 van de lessen uit het verleden
 een hart en hoofd vol wensen
 voor de wereld om jou heen
 die jij nodig hebt zoals zij jou
 in alles wat je hebt en bent
  
 dankbaar voor de ontmoeting
 intens of vluchtig misschien
 de triggers en de knock-outs
 maken dat ik jou graag vier 
  
 naast de rust en het alledaagse
 is het jouw kracht in het heden
 het vertrouwen in de toekomst
 in pasteltinten of vurig kleurend
 dat je vasthoudt en delen wilt
 in het schilderij van jouw leven
 dat in elk facet van wie jij bent
 vieren laat wat jij anderen geeft
 door en in alles wat jou gebeurt
  
 de glans van de glorie en succes
 de littekens ook van falen soms
 zijn op jouw pad de stapstenen
 die maken dat ik jou graag vier
  
 van harte 

Verjaardagswens | 18 november 2020

onstuimig is de zee

 in hetzelfde schuitje zeggen wij
 zitten wij allemaal met elkaar 
 al zijn er ook grote verschillen
 in de vele bootjes en jachten
  
 sommigen varen het comfort
 ontspannen op hun balkons
 een goedgevuld glas drinkend
 van luxe gemak stijlvol voorzien 
  
 anderen varen een motorboot
 die host en klotst op de golven 
 alsof er geen grote zorgen zijn 
 bij en voor de gewone mensen
  
 sommigen bestrijden eindeloos
 de vijand die zo onzichtbaar is
 omdat het steeds weer mis gaat
 in het meedogenloos gevecht
  
 anderen kruipen biddend weg
 angstig in hun reddingsboten 
 hopend op een kalmere zee 
 die dan hen ook redden zal
  
 sommigen drijven hulpeloos
 op amper nog drijvende vlotten
 terwijl zij smekend schreeuwen
 om een veiliger boot of haven 
  
 anderen missen de zeebenen
 vrezen alles wat deint en golft
 kunnen niet staan noch liggen 
 omdat zij zieker dan ziek zijn
  
 waar wij samen reizen moeten
 rust op ieder van ons de plicht
 de reddende gordel te werpen
 naar veiliger en rustiger havens
  
 een peddel of riem misschien
 kan wellicht al voldoende zijn
 om anderen op weg te helpen 
 naar aan horizon lonkende rust  

Corona-verdicht | 10 november 2020

zielsverwant

 ik vervolg alleen de weg
 die ons ook samenbracht
 door het mooie levensbos
 mee en tegen de stroom 
 zoals wij dat altijd deden
 in de pracht van de dagen
 van ons heerlijk samenzijn
  
 ook deze dag ademt vol
 wat ik nooit heb verloren
 toont mij zoals de herfst
 de kleur van jouw bestaan
 in nu verscheiden licht
 zijn wij altijd samen nog
 briljant als nooit tevoren
  
 stil stromen de woorden
 naar de overkant van tijd 
 die als dekens mij warmen
 ook als de dagen koud zijn
 zoals regenend mijn tranen 
 de mooiste parels vormen
 die ik mij wensen kan
  
 als bladeren in het najaar
 dwarrelen licht gedachten
 jou hier aan mijn zijde weer
 raken elkaar onze handen
 alsof er nooit een toen was
 omdat wij ook nu weer zijn
 zoals wij samen altijd waren 

Geschreven voor Allerzielen | 2 november 2020

vandalisme

 In herfstkleuren gestoken
 Treuren bomen en struiken
 Rond de stille getuige
 Van een anonieme sloop
 
 Grotesk is de domheid
 Van voldoening te vinden
 In met agressief geweld
 Uit verveling te vernielen
 
 Bevredig niet jouw leegte
 Met onzinnige dwaasheid
 Zoek liever een bestaan
 In echt plezier en trots 

Op zomaar een zondagmorgen in de herfst | 1 november 2020

sterk zijn

een bioscoop met de kleintjes
gaan stappen met je vrienden
feestjes om van te dromen
ze mogen nu even niet
 
de frustratie van de afsluiting
de hulpeloze machteloosheid
van willen maar niet kunnen
het knaagt ons de verwachting
 
het verdriet boost het gemoed
dat niet wil of kan begrijpen
dat een onzichtbare vijand
ons in beperking ketenen kan
 
voor eigen en elkaars bestwil
verdagen wij dromen en doelen
tot wij sterker opveren kunnen
dan het virus dat ons belaagt
 
op een dag weten wij graag
gaan wij er weer lekker op uit
genieten wij vol het leven weer
omdat wij samen sterker zijn
 

Geschreven na afkondiging van de gedeeltelijke lockdown om coronabesmettingen terug te dringen | 14 oktober 2020

de kracht van samenwerken

de kracht van samenwerking
vraagt om saamhorigheid
gebaseerd op gezamenlijkheid
in missie het denken en doen
 
de kracht van samenwerking
is verantwoordelijkheid nemen
zonder over of af te nemen
gewoon doen wat nodig is
 
de kracht van samenwerking
is met kaders als toetssteen
de bedoeling mogelijk maken
door buiten de lijntjes kleuren
 
de kracht van samenwerking
is wederkerig belangen verbinden
door invoegen en bijspringen
op de krachten van elkaar
 
de kracht van samenwerking
is het verschil kunnen maken
door de handen ineen te slaan
van het aanwezig potentieel
 
de kracht van samenwerking
is het wederzijds vertrouwen
van samen een brug te bouwen
terwijl je eroverheen loopt

Gebaseerd op inspiratie die werd ontleend aan een special van Publiek Denken (oktober 2020), als hommage aan de mensen die het Landelijk Consortium Hulpmiddelen (LHC) hebben gemaakt en vormgegeven. Mensen dus, die in tijden van de pandemie (corona) het verschil maken | 7 oktober 2020

eenzaam koud kil

een virus maakt de wereld
tot een doods verlaten stad
waar mensen elkaar mijden
als ooit eerder in vroege tijd
lijders aan lepra pest en cholera
waar ooit vrienden speelden
zijn nu straten en pleinen leeg
kinderen moeten thuisblijven
maken scholen vol van leegte
werken kan of mag niet meer
als het niet thuis aan tafel kan
de familie vrienden en buren
zien elkaar alleen achter glas
om verspreiding te voorkomen
van het onzichtbare gevaar
dat de samenleving verzwakt
door het fundament te knagen
wat mensen aan elkaar verbindt
die de ander vasthoudende hand
die stevige arm om de schouder
die warme knuffel of die kroel
dat virus maakt de wereld
zo eenzaam want koud en kil

Geschreven in corona-tijd | 5 oktober 2020

dag dieren-dag

als wij ze vandaag vieren
de beesten en de dieren
laten wij dan kijken ook
naar gisteren en morgen
in het weten allemaal
dat over de hele wereld
zij steeds nog knokken
voor vriendelijk bestaan
 
onze waarheid is wreed
zelfs de veiligste oorden
zijn voor hen niet veilig
waar mensen zich kleden
in hun mantels van bont
 
zoals hier de koe dat doet
die geen melk meer levert
haar wacht het noodlot
dat menig dier ook treft
na een leven op het erf
de weide ook of op stal
onontkoombaar is het lot
dat in slacht hen wacht
 
al knaagt ons het weten
dat honger weinigen doodt
sterven te veel dieren zo
voor ons zinnelijk verlangen
naar alle vormen van genot

Geschreven (in de aanloop naar) Dierendag 2020 | 4 oktober 2020

zin in het leven

onder het grijs van jaren
sluipt in mijn hoofd
een minuscuul propje
dat stil en even maar
mijn tijd en leven stopt

in diepe slaap gevallen
word ik langzaam wakker
in een kamer die ik niet ken
met rondom mij geschaard
vreemde gezichten aan bed

doctoren verrichten wonderen
met aandacht en medicijnen
slopen zij wat mij verlamd
het dammetje in mijn hoofd
dat mijn zijn zo belemmert

terwijl ik woorden zoeken moet
exploderen woordeloos de emoties
tot gedwongen de aanvaarding
mij de strijdlust wakker maakt
omdat ik nog niet klaar ben hier
dat ik nu even hulp nodig heb
bij het aankleden en verzorgen
het staan ook en het lopen
laat ik mij even aanleunen nog
tot ik ook dat weer zelf kan

in de warm gegeven aandacht
van de loten die ik voeden mocht
verdampen angst en frustratie
terwijl langzaam maar gestaag
ik weer grip krijg op mijn lijf

het geduld op de proef gesteld
vormen zich in vele vette letters
de woorden en zinnen van vreugde
die mij luid en duidelijk zeggen laten
dat ik altijd nog plezier in leven vindt

Geschreven voor Mien van der Schilden (87) na een beroerte (september 2020).