Nog elke dag verse soep
Nog elke maand een nieuw boek
Nog elke week zelf naar de kruidenier
Nog elke avond haar plezier
Z’is 83 en ze doet dat heel erg goed
Z’is 83 maar behoorlijk jong van bloed
En als ze iets wil zeggen geraakt ze ’t ook wel kwijt
aan haar goudvis van eenzaamheid
En die goudvis vindt het lang niet mis
Hij staart haar aan terwijl ze nipt van haar glas wijn
Hij zwemt in cirkels en begripvol als hij is
luistert hij naar de pijn van het zijn
En elke zondag gaat ze naar ’t graf van haar man
’t Is alleen jammer dat hij niet meer zo goed luisteren kan
Als ze iets wil zeggen geraakt ze ’t enkel kwijt
aan haar goudvis van eenzaamheid
En die goudvis vindt het lang niet mis
Hij staart haar aan terwijl ze nipt van haar glas wijn
Hij zwemt in cirkels en begripvol als hij is
luistert hij naar de pijn van het zijn
En op een morgen drijft er in een visbokaal
een goudvis van eenzaamheid
Wie zal er nu luisteren naar haar verhaal?
Is er iemand met even veel tijd?
Als de goudvis van eenzaamheid
