het leven evolueert zich elke dag weer opnieuw steeds weer iets anders wisselen zich momenten van vreugde en vol plezier naar een hoofd vol zorgen omdat wat liever dan lief is soms ook best wel lastig is van moment tot moment manifesteert het leven zich in spanning angst en hoop als onverwachte bezoekers bij het maken van de keuzes rond groter groeiend grut de verbouwing van het huis of die lang gedroomde baan de kunst ven het echte leven leert je het leven toe te laten juist door de dagen in en uit echt uit hun doeken te doen vol en traag ervan genietend de vele wikkels weg te halen om zo steeds weer opnieuw te ontvouwen wat in jou zit dat als regenboog kleurend jij de dagen verven mag dat als bont het plukboeket jij de dagen zamelen mag dat jij met open armen geven en ontvangen mag door in wat jij doet en laat te zijn wie en wat jij bent van harte
Geschreven ter gelegenheid van de 42ste verjaardag van Patrick Pieter Johannes Doodkorte | 2 december 2021
de overkant 