een virus maakt de wereld tot een doods verlaten stad waar mensen elkaar mijden als ooit eerder in vroege tijd lijders aan lepra pest en cholera waar ooit vrienden speelden zijn nu straten en pleinen leeg kinderen moeten thuisblijven maken scholen vol van leegte werken kan of mag niet meer als het niet thuis aan tafel kan de familie vrienden en buren zien elkaar alleen achter glas om verspreiding te voorkomen van het onzichtbare gevaar dat de samenleving verzwakt door het fundament te knagen wat mensen aan elkaar verbindt die de ander vasthoudende hand die stevige arm om de schouder die warme knuffel of die kroel dat virus maakt de wereld zo eenzaam want koud en kil
Geschreven in corona-tijd | 5 oktober 2020
