– voor robbert, een mooie herinnering – voor robbert van iperen (ctc), † 27 augustus 1999
taxi – theme song
dat ik hem kende,
– echt kende –
kan ik niet zeggen,
en toch weet ik:
hij wilde het zo graag!
leven!
leven!
werken en genieten;
van de mensen om hem heen,
– zijn dierbaren –
van wat hij had opgebouwd,
– met eigen handen –
hij wilde het zo graag!
leven!
leven!
werken en genieten,
van de dagen hem gegeven,
hij wilde het zo graag!
leven!
leven!
daar streed hij voor,
– vocht hij –
met én tegen zichzelf,
tegen de dood die,
– wist hij –
zijn aderen doorstroomde.
hij won,
– slag op slag geleverd –
tijd van leven en hoop;
voor zichzelf,
– hij wilde zo graag –
voor de zijnen!
leven!
leven!
de overwinning in zicht,
– één ronde nog-
voor en om zijn leven,
ging het,
– ging hij –
met de zijnen!
leven!
één ronde nog:
– hij wilde het zo graag –
leven!
één ronde nog;
gegaan én doorstaan
– glansrijk –
was er toch het verlies,
uiteindelijk!
leven!
wat hij zo graag wilde,
– leven! –
werken en genieten
het was hem niet gegeven.
zijn ademtocht te kort,
zat de dood hem op zijn hielen,
in zijn nieren.
dat ik hem kende,
– echt kende –
kan ik niet zeggen,
en toch ik weet,
uit dat enkele contact,
die toevallige ontmoeting:
hij wilde het zo graag!
leven!
leven!
– werken en genieten –
het zou niet meer kunnen
leven!
waar hij zo graag wilde,
moesten zij hem laten gaan;
– onvermijdelijk –
bleef van zijn wens:
leven!
leven!
de geboorte van iets moois,
de herinnering aan hem;
liefdevol in leven gehouden,
dankbaar voor de tijd,
– voor en met hem –
hem en ons gegeven!
